We hadden gepland om gisteren (24 september)naar Cala San Vicente te zeilen om daar opnieuw te ankeren. De matige wind zou naar het westen draaien en dit paste mooi in ons plan om opnieuw in de luwte voor anker te liggen, nu aan de noord-oostkant van Ibiza in een baai die gunstig omschreven is.
Het pakte allemaal anders uit. De wind trok 's nachts al behoorlijk aan en omstreeks 4 uur draaide hij ook nog eens naar het westen. Pal op Cala Binirras en in kracht toenemend naar ruim 32 knopen. We lagen als het ware in een trechter, tussen 2 rotspartijen met aan de tuit het strandje.
Schuin vlak voor ons lag nog een grote Catamaran en naast ons iets verderop een zeiljacht aan een mooring.
We gingen behoorlijk te keer en toen ik aan dek kwam was mijn eerste reactie om toch het anker te lichten en niet te wachten totdat er iets zou gebeuren. De motor stond voor alle zekerheid al standby. Maar we besloten te wachten tot het licht werd met de hoop dat ook de wind zou afzwakken. Het zeiljacht aan de mooring kon deze los maken en is vertrokken naar de naastgelegen baai Port de San Miguel, waar meer beschutting was tegen westelijke wind. Wij gingen achter ons anker van links naar rechts doordat de wind volop op het voorschip drukte. De golven kwamen soms over het dek. Ik zat voortdurend naar vaste punten te peilen om te zien dat we op de plaats bleven.
Dan ineens een knal op het voordek. En we wisten dat het gebeurd was met het anker. Ik sprong achter het stuurwiel om de boot onder controle te krijgen. In eerste instantie lukte dit, maar de losse ankerketting, die Barbara op dat moment aan het binnenhalen was, kwam in de schroef, de motor blokkeerde en wij spoelden richting de Catamaran. Hier zaten 3 Duitse mannen op die het gevaar op zich af zagen komen. Ik zag dat Barbara en deze mannen de voorkant van onze Rapy van hun boot probeerden af te houden, maar dat is geloof ik niet helemaal gelukt. In een wanhoopspoging belegde ik een landvast op de achter kikker om die aan een boeienlijn te bevestigen zodra we die zouden passeren.
De boeienlijn was hier over de hele breedte op ongeveer 50 meter voor het strand aangelegd om de boten op veilige afstand te houden van de badgasten. Iedere oranje boei heeft een eigen anker en de boeien zijn door een lijn met elkaar verbonden. Ik zat er beneden op het zwemtrapje klaar voor maar we gingen over de lijn heen zonder dat ik deze kon zien op het moment dat ik dat wilde. Intussen hadden we ook al een kleine motorboot geraakt waardoor we een lichte schade vlak achter de boeg hebben.
 |
| Het strand van Cala Binirrás met de boeienlijn en daarvoor de witte motorboot die we geraakt hebben. |
Dit was het einde van de Rapy dacht ik. We waren nog ongeveer 30 meter van het strand verwijderd en kwamen in de branding. Met een wanhoopspoging starte ik de motor om nog iets te doen en schakelde achteruit, de schroef draaide! Toen, met volle kracht achteruit, lukte het om weer bij de boeienlijn te komen. Maar we zaten natuurlijk afgebakend tussen het strand en deze lijn en om hier uur na uur te blijven manoeuvreren was geen optie. Ik waagde het er op om met volle kracht recht op de lijn af te sturen, er overheen en op het moment dat de lijn bij de schroef zou zijn even de schroef stil en dan weer vol gas. Over de kans dat de lijn achter de saildrive of het roer zou blijven hangen heb ik niet lang nagedacht. In ieder geval het was gelukt! We zijn langs de Duitsers gevaren die al druk bezig waren om de schade aan hun boot op te nemen, maar de weersomstandigheden waren veel te ruw voor iedere reactie of communicatie. Intussen begon het te schemeren en wij besloten om via de noordelijke punt van het eiland naar een veilige haven te varen om onze wonden te likken.
Om 11.00 uur hebben we aangelegd in Santa Eulalia del Rio. Aan het eind van de middag
was er alweer een nieuw anker en een nieuwe ankerketting gemonteerd. 's Avonds na een warme douche lagen we al vroeg te pitten.
Oorzaak en gevolg.
Wij ontlasten onze ankerketting altijd met een stuk landvast welke we aan de ketting klemmen en beleggen op een kikker. We laten dan de ketting wat vieren zodat deze lijn van +/-25 mm dikte de schokken en rukken kan opvangen. Bovendien heeft Barbara hierin ooit een soort haakwerk in gemaakt voor extra rek. Deze schoklijn zit over de ankerrol en wordt nog met een lijntje aan een vast punt op het dek bevestigd, zodat er niks kan schavielen. Doordat de boot nogal heen en weer zwierde in de hoge golven is vermoedelijk deze schoklijn over de ankerrol gekomen en is kapot geschavield op het r.v.s. waarin deze rol zit opgesloten. Door de ruk op dat moment aan de ankerketting is deze gebroken op de zwakste schakel, ongeveer op 20 meter vanaf het anker. De ankerketting was niet nieuw meer, de galvanisatie was er vanaf en hij begon te roesten, maar hij was zeker nog niet onbetrouwbaar.
Het geluk is dat we een ondiepe kiel (1.35m) hebben en dat de bodem van deze baai pas plak voor het strand omhoog komt. We lagen verankerd op een zandbodem op 4.5 meter diepte.
Achteraf hadden we beter toch 's nachts al kunnen vertrekken, dan was alles toch meer gecontroleerd gegaan. Maar ja, dat is achteraf, je kunt in zulke omstandigheden niet eerst oefenen en de omstandigheden waren niet goed om gemakkelijk zo'n beslissing te nemen.
De weersverwachtingen waren ongeveer zoals we verwachtten. Het kwam allemaal een beetje vroeger en heviger. We hebben hier weer geleerd dat we op anker geen wind meer uit zee moeten afwachten maar op tijd vertrekken, in ons geval een dag eerder. Op zee ben je altijd veiliger dan in zo'n situatie.
De wind was hier nog eens sterker door het tunneleffect tussen de rotswanden waar alles als het ware doorheen moest.
In de haven hier hebben we opgegeven dat we schade gemaakt hebben aan die charter catamaran met de Duitsers aan boord. Via de marifoon waren ze ook niet te bereiken. Als we niks horen gaan we er maar vanuit dat zulke boten goed verzekerd zijn.
Wij hebben voorlopig 600 euro kosten van de ankerketting en het anker. Ons eigen risico is 1000 euro. Dus maar weer ankeren en de dure havens overslaan. De haven waar we nu liggen kost 75 euro per nacht excl. water en stroom.
Voorlopig proberen wij weer in ons ritme te komen en gaan we de rest van onze reis plannen.
